Hatalmas választék egy helyen - Bárhonnan, bármikor lehet vásárolni
Producent: MASKPOL
Długo wyczekiwana premiera tego roku, czyli kamuflaż MAPA B. Autorski polski wzór kamuflażu według ekspertów może stać się szybko, jednym z najlepszych dostępnych maskowań na świecie. Długoletnie doświadczenie firmy Maskpol na rynku zbrojeniowym pozwala oddać w Państwa ręce produkty, które pod względem technicznym zostawiają w tyle, wszystko, co do tej pory było popularne na rynku militarnym, airsoftowym czy outdoorowym.
MAPA B została stworzona po wieloletniej i dogłębnej analizie środkowo-europejskiego środowiska naturalnego z uwzględnieniem większości występujących ukształtowań terenu i bogactwa roślinnego.
Firma Maskpol w kolaboracji z Currahee prezentuje pierwszą kamizelkę taktyczną w kamuflażu MAPA.
Kamizelka taktyczna TM-02 jest przeznaczona do przenoszenia twardych wkładów balistycznych typu SAPI w rozmiarach S, M, L. Maskpol zastosował również specjalną windę w środku panelu, która dociska i stabilizuje płyty wewnątrz kamizelki. Przystosowana została do przenoszenia 2 wkładów balistycznych: 1 na przodzie i 1 na tyle. Model TM-02 został wyposażony we wbudowany plecak na tylnej części. Plecak sprawia, że kamizelka jest jeszcze bardziej funkcjonalna niż jej pierwsza generacja (TM-01).
Poszycie kamizelki zostało pokryte taśmami MOLLE w kamuflażu MAPA. Umożliwia również troczenie dowolnego oporządzenia z montażem w tym standardzie. Taśmy na panelu piersiowym zostały dodatkowo obszyte rzepem tzw. pętelka. Na plecach kamizelki umieszczono szeroki uchwyt ewakuacyjny. Wewnątrz części kamizelki wyłożono siatkę dystansową w kolorze ciemnozielonym. W celu zwiększenia komfortu noszenia kamizelkę taktyczną wyposażono w dwa comford pady z taśmami do przymocowania okablowania.
Całość konstrukcji posiada wymienne cummerbundy z klamrami ROC 80 w celu regulacji w obwodzie.
Kamizelka taktyczna z plecakiem w kamuflażu MAPA B TM-02
Makrowzór:
Stanowi najniższą warstwę. Jednolita barwa została rozdrobniona przez ciemniejsze elementy – szum. Obie barwy mają zbliżony walor. Szum jest równomiernie rozłożony na tle.
Mikrowzór:
Znajduje się „powyżej”. Składa się z komórek o nieregularnych, biomorficznych kształtach. Mikrowzór składa się z pięciu warstw: kolory ciemne zbliżają się do tła, jaśniejsze „wyskakują”. Komórki mikrowzoru mają różną barwę od tła i wyższy kontrast. Ponadto zostały tak ukształtowane (pogrupowane), aby tworzyły dodatkowy, wierzchni makrowzór.
Kod kolorystyczny:
Został oparty na pięciu kolorach drukowanych i jednym kolorze właściwym tkaniny.
Pierwsze dwie warstwy kamuflażu MAPA, w kolejności od samego ‚‚dna” wzoru, to kolor tła, na którym aplikowany jest wzór. Odpowiada on w założeniu barwom podłoża, gleby, na jakiej występuje roślinność, oraz kolorom większych pni i konarów drzew. Ta warstwa jest makrowzorem, lecz aby duża plama jasnego koloru nie była zbyt monotonna, jest na niej aplikowany drobny szum mikrowzoru – jako druga warstwa. Przyczyną jest fakt, że w środowisku leśnym nawet większe obiekty, jak głazy konary drzew czy połacie poszycia leśnego, nie składają się wyłącznie z jednego koloru i pozbawionej detali powierzchni. Dla obserwującego taki kamuflaż detal tego szumu obserwowany z odległości ośmiu metrów rozmywa się jako pierwszy. Warstwy te są odpowiedzialne za rozbicie kształtu maskowanej sylwetki.
Następnie aplikowana jest kolejna grupa warstw tworzących mikrowzory. Ich ilość i forma umieszczona jest w zależności od kolorystyki i elementów występujących w naturze. Odpowiadają im liście rosnących roślin w większych skupiskach, dających w miarę jednolitą barwę, oraz cienie, które w różnych warunkach oświetleniowych są przez nie rzutowane. Sam kształt plam dla makrowzoru jest wynikiem uśrednienia wybranych przez autora obrazów środowiska, dla jakiego zaprojektowano wzór kamuflażu.
Z wybranych reprezentatywnych grup obrazów dla środowiska leśnego wygenerowano, wykorzystując odpowiednie oprogramowanie graficzne, kształty będące głównymi plamami autorskiego mikrowzoru. Zredukowano w tej warstwie nieistotne detale, zaoblając ich kształty. Taką decyzję uzasadniono dwoma głównymi argumentami: po pierwsze, w procesie postrzegania drobne detale roślinności zacierają się proporcjonalnie do odległości, warunków pogodowych i oświetleniowych; po drugie, proporcjonalnie to obłe formy częściej występują w analizowanym środowisku.
Ostatnia warstwa, najwyższa, to mikrowzór, mający wprowadzić szum kolorystyczny otoczenia. Odpowiadają mu drobne, jaskrawe gałęzie, bliki światła, drobniejsze kamienie, liście w ujęciu detalicznym, źdźbła etc. Ta warstwa kamuflażu w kontekście kolorystycznym jest elementem stałym, gdyż te formy w naturze nie ulegają znaczącym zmianom kolorystycznym w kolejnych porach roku.
